คุณเข้าใจเป็นภาษาญี่ปุ่นเท่านั้น? เสน่ห์ของบทกวี Waka: คอลเลกชันบทกวี Kokin Waka เล่มที่ 4：241 ถึง 248 ในฤดูใบไม้ร่วง

　古今和歌集・秋上 第241～第248首の魅力

秋上第241首から第250首は、ดอกไม้และหญ้าบานในทุ่งฤดูใบไม้ร่วง、ผ่านเสียงแมลง、ผู้เล่นตัวจริงของบทกวีที่ร้องเพลงความเหงาอย่างประณีตของฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงและรายละเอียดปลีกย่อยในใจของผู้คน。

ความงามของธรรมชาติและอารมณ์ของมนุษย์นั้นซ้อนทับกันอย่างชำนาญ、จิตวิญญาณและความงามของยุค Heian นั้นแสดงออกมาอย่างรุนแรง。

เรื่องของทิวทัศน์ที่คุ้นเคยและการหายวับไป、มันโดดเด่นด้วยความจริงที่ว่าแต่ละคนสามารถสัมผัสถึงความเป็นตัวของตัวเองและมุมมองต่อชีวิต。

　第241首　作者: ความสำคัญ (คนอื่น ๆ)

บทกวี Waka:
ぬし知らぬ　　　香こそ匂へれ　　秋の野に　　たが脱ぎかけし　　　藤袴そも

ローマ字:
Nushi shiranu　ka koso nioware　aki no no ni　ta ga nuki kakeshi　fujibakama sono

ความหมาย: กลิ่นที่คุณไม่รู้ว่ามันเป็นของ flutters ผ่านสนามฤดูใบไม้ร่วง。ใครถอด Wisteria Hakama?。

พื้นหลัง: ดอกไม้ของ Wisteria Hakama、ฉันคิดว่ามันเป็นฮาคามาที่มีคนถอดออก、กลิ่นที่ไหลผ่านสนามฤดูใบไม้ร่วงให้ความรู้สึกของมนุษยชาติและเรื่องราว。

ความยากลำบากในการแปล: มันถูกใส่ลงใน "Nushishiranu (Master ที่ไม่รู้จัก)"、ความรู้สึกจาง ๆ ของคนที่คุณมองไม่เห็นและความงามของ Afterglow。
ความรู้สึกที่เป็นเอกลักษณ์ของญี่ปุ่นในการจัดเรียงดอกไม้และเสื้อผ้า、เป็นการยากที่จะถ่ายทอดอารมณ์ที่ละเอียดอ่อนซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกถึงการมีกลิ่นหอม。

　第242首　作者: Pingzhenwen (taira no sadafumi)

บทกวี Waka:
　今よりは　植ゑてだに見じ　　花薄　　　穂に出づる秋は　　わびしかりけり

ローマ字:
Ima yori wa　uete dani miji　hana susuki　ho ni izuru aki wa　wabishikarikeru

ความหมาย:ฉันจะไม่พยายามปลูกมันอีกต่อไป。ฤดูใบไม้ร่วงที่มีหูออกดอกปรากฏขึ้น、เพราะมันเศร้ามาก。

พื้นหลัง: จากความเหงาของฤดูใบไม้ร่วงเมื่อถั่วงอก pampas、มันเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกที่ผู้เขียนรู้สึกว่าจะไม่สามารถสนุกได้นับจากนี้ไป。

ความยากลำบากในการแปล: การเล่นคำที่จะทำให้ผู้คนรู้สึกเบื่อ "ฤดูใบไม้ร่วง"、ความเหงาของชีวิตและความไม่แน่นอนของชีวิตอยู่บนหญ้า Pampas ที่กำลังจะตายจากหูและเหี่ยวแห้ง。

　第243首　作者: อาจารย์ Arihara (Ariwara no Munehira

บทกวี Waka:
　秋の野の　　　　草の袂か　　　　　花薄　　　　穂にいでて招く　　　袖と見ゆらむ

ローマ字:
Aki no no no　kusa no tamoto ka　hana susuki　ho ni idete maneku 　sode to miyuramu

ความหมาย: 秋の野の草の袂だろうか。薄の穂が袖を振り、人を招いているように見える。

พื้นหลัง: ススキを人の動作に擬人化。宮中歌合で自然の風雅を競った作品。

ความยากลำบากในการแปล: ススキの穂が風に揺れる様子を、和服の「袂」や「袖」に見立てて人を招く仕草と感じる、日本独特の擬人化と衣服文化の美意識。

　第244首　作者: 素性法師 (Sosei Hōshi)

บทกวี Waka:
　我のみや　　　あはれと思はむ　きりぎりす　鳴く夕影の　　　　大和撫子

ローマ字:
Ware nomi ya　aware to omowan　kirigirisu　naku yūkage no　yamato nadeshiko

ความหมาย: 私だけがいとおしいと思うのだろうか。きりぎりすが鳴く夕闇に揺れる撫子の花を。

พื้นหลัง: 秋の夕暮れ、コオロギの鳴く中でひっそりと咲く大和撫子の可憐さを、自分だけが愛でているのかと詠み手が自問している情景

ความยากลำบากในการแปล: 「あはれ」に込められたしみじみとした感動や、「や」による反語表現で、共感を求めつつも孤独を感じる日本独特の余情

　第245首　作者: 読人不知

บทกวี Waka:
　緑なる　　　一つ草とぞ　　　　春は見し　　　秋は色々の　　　花にぞありける

ローマ字:
Midori naru　hitotsu kusa to zo　haru wa mishi　aki wa iroiro no　hana ni zo arikeru

ความหมาย: 春は緑一色の草とみていたが、秋には色とりどりな花になるものだ。

พื้นหลัง: 春には野原が緑一色で、すべて同じ草だと思っていたものが、秋になると実はいろいろな花だったと気づく自然の変化への驚きと感動を詠んでいる。

ความยากลำบากในการแปล: 春と秋、単色と多色、草と花という対比の美しさや、何気ない風景の中に多様性や発見の喜びを見出す日本的な感受性が伝わり難い。

　第246首　作者: 読人不知

บทกวี Waka:
　百草の　　　　　花の紐解く　　　秋の野を　　　思ひ戯れむ　　人なとがめそ

ローマ字:
Momokusa no　hana no himo toku　aki no no o　omoi tawaremu　hito na togameso

ความหมาย: 多くの花がほころぶ秋の野に、心遊ばせる私を、誰も咎めないでほしい。

พื้นหลัง: 「紐解く」には花の開花だけでなく、恋や人間関係の垣根を解き、束縛から離れて思いのまま楽しむことへの憧れや、女性の解放的な心情も込められている

ความยากลำบากในการแปล: 「紐解く」に花の開花と人の心の解放を重ねる、日本語特有の多重的な意味づけ。
自然と戯れることが、単なる遊びでなく心の自由や人生観と結びついている繊細な情緒が伝わり難い。

　第247首　作者: 読人不知

บทกวี Waka:
　月草に　　　　衣は摺らむ　　　　朝露に　　　　濡れての後は　　　移ろひぬとも

ローマ字:
Tsukikusa ni　koromo wa suramu　asatsuyu ni　nurete no nochi wa　utsuroi nu tomo

ความหมาย: 露草で衣を染めよう。朝露に濡れ色褪せてもしまっても。

พื้นหลัง: 「ツユクサの色に衣を染める」とは、より添って親しくなるということ、「朝露に濡れた後は色褪せてしまう」とは、移ろいやすい相手の心をあらわしているのだろうか。

ความยากลำบากในการแปล: 「移ろひぬとも」に込められた、色褪せやすい花の性質を人の心や恋の儚さに重ねる日本独特の比喩や、瞬間の美を惜しむ繊細な感性が伝わり難い。

　第248首　作者: 遍昭 (Henjō)

บทกวี Waka:
　里は荒れて　　人は古りにし　　宿なれや　　　　庭もまがきも　　　秋の野らなる

ローマ字:
Sato wa arete　hito wa furinishi　yado nare ya　niwa mo magaki mo　aki no no ra naru

ความหมาย: 里は荒れ、人も老いた宿だからだろうか。庭も垣根も、まるで秋の野のようだ。

พื้นหลัง:年老いた人は作者である遍昭の母のこと、親王が宿泊する家なのでしっかりとしていると思うが、謙遜の意味で秋の野原のようと詠んでいる。

ความยากลำบากในการแปล: 控えめな自己表現や、もてなしの心の奥にある謙遜や気遣いといった、和歌特有の情緒や人間関係の機微が伝わり難い。

สรุป

秋上241～250首は、自然の微小な変化に人間の情感を重ねる技巧が光る。匿名作品を含め、植物や虫の声を「衣」「袖」など身体表現に転化し、季節の移ろいを「香り」「色彩」「音」で多角的に描写。

とりわけ「藤袴」「薄」「撫子」は、貴族文化と野趣の融合を象徴する。

別の記事も是非お読みください。

<<前の記事　日本語でしかわからない？和歌の魅力　古今和歌集　巻四：231 ถึง 240 ในฤดูใบไม้ร่วง

日本語でしかわからない？和歌の魅力　古今和歌集　巻五：秋下 ２４９首～２６０首　次の記事>>