คุณเข้าใจเป็นภาษาญี่ปุ่นเท่านั้น? เสน่ห์ของบทกวี Waka: คอลเลกชันบทกวี Kokin Waka เล่มที่ 3：ฤดูร้อน 161 ถึง 168

古今和歌集 巻三「夏」161首~168首

ครั้งนี้、จาก Kokin Waka Collection เล่มที่ 3 "ฤดูร้อน" เราจะครอบคลุมบทกวี Waka จาก 161 ถึง 168。เกี่ยวกับบทกวี Waka แต่ละบท、ชื่อของผู้แต่งและการอ่าน、ข้อความต้นฉบับของ Waka Poem、ตัวบ่งชี้ตัวอักษรโรมัน、ความหมาย、พื้นหลัง、นอกจากนี้เรายังจะอธิบายถึงประโยชน์ของญี่ปุ่นที่ยากที่จะถ่ายทอดในการแปล。

第161首　作者: 凡河内躬恒（おおしこうちのみつね）

บทกวี Waka:
 郭公　　　 声も聞こえず　　 　山彦は 　　ほかになく音を　 答へやはせぬ
ローマ字:
Hototogisu　koe mo kikoezu　yama biko ha　hoka ni naku newo　kotae ya ha senu

ความหมาย:
ฉันไม่ได้ยินเสียงของ hototogisu ที่นี่、ในเวลานี้ยามาฮีโกะ、ทำไมพวกเขาไม่ส่งเสียงร้องอื่น ๆ ?。

พื้นหลัง:
ในห้องลาดตระเวนของพระเจ้า、หัวหน้าของฉันบอกให้ฉัน "ร้องเพลงบทกวีรอ hototogisu" ดังนั้นฉันจึงเขียนสิ่งนี้。แทนที่จะรอฤดูกาลเมื่อ Hototogisu ร้องไห้、ฉันกำลังรอเสียงของ hototogisu ซึ่งควรจะร้องไห้ออกมาในบริเวณใกล้เคียง。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล:
นิพจน์ "ฉันไม่ได้ยินเสียง"、ไม่เพียง แต่เสียงของ hototogisu、นอกจากนี้ยังมีความหมายของ "เสียง" ของบุคคลที่เหนือกว่าที่พูดอะไรบางอย่างที่ไม่มีเหตุผล、เขาซ่อนวลีที่ไม่พอใจของเขาอย่างชำนาญ。

第162首　作者: 紀貫之 （きのつらゆき）

บทกวี Waka:
　　郭公　　　人まつ山に　　　なくなれば　　我うちつけに　　こひまさりけり
ローマ字:
Hototogisu　hito matu yama ni　naku nare ba　ware uti tukeni　 koi masarikeri

ความหมาย:
เมื่อฉันเห็น hototogisu ร้องบนภูเขาที่รอผู้คน、ทันใดนั้นฉันก็เริ่มคิดถึงใครบางคนด้วย。

พื้นหลัง:
มันเป็นเพลงเกี่ยวกับคำรามคำรามบนภูเขา、มันสามารถเห็นได้จากความรู้สึกของผู้เขียนที่เขารู้สึกเหงาและเหงาเนื่องจากเสียงร้องของเขา。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล:
มีทฤษฎีต่าง ๆ、"Fest" ใน "Hito Matsuyama"、มีความหมายว่า "matsu = รอ"、นอกจากนี้ยังสามารถกล่าวได้ว่าเป็นตัวแทนของความรู้สึกของผู้เขียนที่รอผู้คนในดินแดนมัตสึยามา。

第163首　作者: 壬生忠岑（みぶのただみね）

บทกวี Waka:
　むかしへや　　今もこひしき　　郭公　　　ふるさとにしも　　なきてきつらむ
ローマ字:
Mukashi heya　 ima mo koisiki　hototogisu　furusato ni simo　 naki te kituramu

ความหมาย:
คุณยังพลาดวันเก่า ๆ หรือไม่?、ホトトギスは今も私の古巣の地で鳴いているようだ

พื้นหลัง:
นี่คือเพลงเกี่ยวกับเสียงของ hototogisu ที่ผู้เขียนได้ยินในดินแดนที่เขาอาศัยอยู่มาก่อน、เสียงร้องของความคิดถึงของ hototogisu、มันมอบความรู้สึกคิดถึงความคิดถึงของผู้เขียนเอง。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล：
การแสดงออก "บ้านเกิด"、มันมีความหมายของ "ในบ้านเกิดนี้"、จะต้องมีที่อื่นไป、ทำไมคุณถึงมาที่นี่เสมอ? คุณและฉันด้วย、คุณคิดถึงบ้านเกิดเก่าของคุณที่ไม่มีอะไรให้ดูหรือไม่? มันเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกของ。

第164首　作者名：凡河内躬恒（おおしこうちのみつね）

บทกวี Waka：
　郭公　　 我とはなしに　　 卯花の　　　 うき世中に　 　 なきわたるらむ
ตัวอักษรโรมัน：
Hototogisu　ware to ha nasini　unohana no　ukiyo no naka ni　naki wataru ramu

ความหมาย：
ホトトギスが私と同じ身の上でもないのに、嫌な世の中を鳴きながら飛んでいるようだ。

พื้นหลัง：
ホトトギスが鳴いて飛んでいる様子を詠んだ歌。「嫌な世の中」と嘆く作者自身の心情を、ホトトギスに託しているかのようである。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล：
夏を意識してか、「ホトトギス－卯の花」と出した後に、「卯の花－憂き世の中」と 「う」でつなげて 「鳴く－泣く」でまとめており、言葉のブロックを巧みに組み合わせている。

第165首　ชื่อผู้แต่ง：遍昭（へんじょう）

บทกวี Waka：
　はちすはの　　　にごりにしまぬ　　心もて　　なにかはつゆを　　玉とあざむく
ตัวอักษรโรมัน：
Hatisu ha no 　nigori ni simanu　kokoro mote　 nanika ha tuyu wo　Tama to azamuku

ความหมาย：
泥の中でも濁りに染まることもなく育った蓮の葉が、何ゆえに葉の上の露を玉に見せかけ欺く真似をするのだろうか。

พื้นหลัง：
綺麗な露を輝かせる蓮の葉を詠んだ歌。清い心を持って生まれたはずの者が、何故露を宝石に見立てて欺く真似をするのかと詠んでいる。仏教を修めていた作者にとって、それと所以の深い蓮が気になるのだろう。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล：
法華経でも馴染みのある蓮の花が、濁った場所でも綺麗な花を咲かせているという話を背景にしてみると、「にごりにしまぬ　心もて」の文字の裏に美しい花を見せている様にも見える。

第166首　ชื่อผู้แต่ง：清原深養父（きよはらのふかやぶ）

บทกวี Waka：
　夏の夜は 　　まだよひながら　　 あけぬるを 　　雲のいづこに 　　月やどるらむ
ตัวอักษรโรมัน：
Natu no yoha　mada yoi nagara 　ake nuruo　 kumo no izukoni　 tuki yadoru ramu

ความหมาย：
夏の夜とは、いよいよという時に明けてしまうものだ。月はどの雲に宿を取るのであろうか。

พื้นหลัง：
夏の夜は短く、あっという間に明けてしまう。月が西に沈まぬうちに日が昇りつつある様子から、夏の夜の儚さを風情豊かに表している。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล：
「らむ」とは「今頃～しているだろう」という意味であり、「月やどるらむ」と表現することで、月はどの雲に宿をとるのか？と月を擬人化している。

第167首　ชื่อผู้แต่ง：凡河内躬恒（おおしこうちのみつね）

บทกวี Waka：
　ちりをだに 　　すゑじとそ思ふ　　 さきしより 　　いもとわがぬる　　 とこ夏のはな
ตัวอักษรโรมัน：
Tiri wo dani　 sueji to so omou　 sakiri yosi　 imoto waga nuru　 toko natu no hana

ความหมาย：
咲いてからずっと、塵ひとつ付けまいと大切にしていた花だ。共に寝るように愛しいとさえ思っているのだ。

พื้นหลัง：
隣人から「とこ夏のはな」が欲しいと頼まれたので、それを断る際に詠んだもの。塵一つすら許さない程に大切にしてきたのだから。余程思い入れのある花なのであろう。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล：
「とこ夏のはな」とは「なでしこ（愛しい女性）」の意味でもあり、妻と共に寝る「床（とこ）」と、常夏の花の「常（とこ）」も同じ音でもある、その「床（とこ）」にも、常夏の花にも塵を付けまいと詠んでいるわけだから、作者にとって妻と同じくらい大切なのが伺える。

第168首　ชื่อผู้แต่ง：凡河内躬恒（おおしこうちのみつね）

บทกวี Waka：
　夏と秋と 　 行きかふそらの 　　かよひぢは 　　かたへすすしき　　 風やふくらむ
ตัวอักษรโรมัน：
Natsu to aki to　ikikau sora no　 kayoi ji ha　 kata e sususiki　 gaze ya fukuramu

ความหมาย：
夏と秋がすれ違うであろう空の通り道では、片方では涼しい風が吹くのであろうか。

พื้นหลัง：
平安時代の旧暦では、六月は夏の最後の月とされていた。その月の最後の日に詠んだもので、空の上では夏と秋が入れ替わっているのだろうかと空想している。

สิ่งดีๆที่ไม่สามารถถ่ายทอดได้ในการแปล：
「 行きかふそらの かよひぢは」という表現により、夏と秋が行きかっているかのように擬人化させており、作者の想像力の豊かさを表している。

สรุป

古今和歌集 巻三「夏」の和歌には、自然の美しさと人の心情が繊細に交差する表現が多く見られます。ホトトギスや滝、雨といった自然のモチーフが、ただの風景ではなく、詠み人の心象風景として息づいているのが特徴です。翻訳では伝えきれない余韻や言葉の微妙なニュアンスが、日本語ならではの魅力を際立たせています。これらの和歌を味わうことで、平安時代の人々の感性に触れることができるのではないでしょうか。